PSİKOLOG FAZİLET BAKIR psikoloji,fazilet bakır,PSİKOLOG ÜCRETLERİ İZMİR AİLE DANIŞMANI 2019

                                                            İNSAN VE ŞEHİR

            Şehirlerde yaşamak zorunda kalan önemli bir nüfus bulunmaktadır. Bu nüfusun şehir hayatının mimarisi ve yaşam şeklinden her anlamda etkilendiği kesindir. Birçok kişi bu konuya kafa yormuş, araştırmalar yapmışlardır ve nihayet İngiltere de bir konferans düzenlenmiş. İngiltere de yapılan bu konferans birçok mimar, tasarımcı, sinir bilimciyi bir araya getirmiş ve burada en iyi şehir tasarımları  ve insanlar üzerindeki etkileri konuşulmuştur. Buda bize gösteriyor ki insanlar mevcut şehir yapılanmasının olumsuz etkilerini yaşadıklarını farketmektedirler  ve bu uygunsuz yapılanma     onları rahatsız etmekte , piskolojilerini ve sosyal yapılarını bozmaktadır bundan dolayı yeni  arayış içindedirler.

          Şu bir gerçektir ki insan duygusal bir yapıya sahiptir. İnsanın duygularını ise içinde bulunduğu yaşam ( işittikleri, gördükleri ve bunların ,onlara hissettirdikleri) etkilemektedir.         

( örneğin 1950'lerde yapılan bazı apartmanlar, suç işleme, yoksulluk ve işlevsizlik simgesi haline gelmişti. Yan yana dikilmiş çok sayıda apartman, içinde yaşayanlara izolasyon hissi veriyor, doğru tasarlanmamış kamu alanları, bunları kullananları başarıya yöneltmiyordu.) e-psikiyatri den alıntı

            Günümüzde insanların bir çoğu Şehir hayatına erken yaşta maruz kalıyor, bu durumunda ise insanların beyin yapılarının bile olumsuz yönde değiştiği ve ruhsal hastalıkların görülme sıklığının arttığı yine araştırmalar sonucunda ortaya konulmuştur.

             Şehir planlaması, insanların kendisini iyi hissetmesini sağlamaktan daha öte bir önem taşır. Araştırmalar göre şehirde yaşayanlarda şizofreni, depresyon, kronik anksite gibi ruhsal hastalıkların ortaya çıkma riski çok daha fazla. Neden mi ? Birincisi insan sosyal bir varlıkdır. Sosyalleşemediği zaman hem beyinsel, hem zihinsel, hem ruhsal anlamda kısır kalmaktadır. Bunu önlemek için şehir ortasında parklar ve banklar yapılmış ama oldukça yetersiz olduğu gözlenmiştir.

            Peki… biz insanlar nasıl bir şehirleşme modeli içinde olursak sağlıklı bir kişilik, sağlıklı bir toplum ve sağlıklı bir sosyal yapı oluşturabiliriz.

             O zaman insanların ruhsal ve bedensel yapılarına uygun ve kolayca sosyal iletişim kurabilecekleri yaşanılan yerlerde huzur bulacakları bir şehirleşme yapılabilir. Yurt dışında ki gibi ,yerleşim yerleri daha fazla yeşil alan ,daha fazla bahçeli ev, gökyüzünü görebilecekleri gökdelenlerin olmadığı alanlar ve komşuluk ilişkilerinin daha kolay kurulacağı bir planlama olmalıdır, fakat iş merkezleri  farklı tasarlanabilir ,aynı sanayi siteleri mantığı gibi iş yeri siteleri oluşturulabilir.

              Bu tasarımın değişimim evlerin dış  cephelerinden başlar tüm alana yayılır .örn eslki Osmanlı evlerini gezdğimde yöre iklimine bağlı ,yaşam şekline bağlı binalar oluşturulduğunu gördüm mesela Mardin evleri sıcak ve soğuk geçirmeyecek şekilde taş evlerden yapılır dağın tepesindedir düzliün sıcağını almamak için evlerin avluları daha büyüktür. Bahçeye veya avluya girdiğinizde güzel bir ortam sizi bekler ,dışarıda ev halkının zevkini yansıtan süslemeler ve yazılar vardır .insanlar bu evlere bakınca ,insanların içinde var olan sanat duygusunu da tatmin eden bir yapılaşma ile her yönden insanı mutlu etmektedir.  

               Bende bu sonuca göre eski Osmanlı şehir mimarisi ile son zamanların şehir mimarisini araştırınca ilginç sonuçlar elde ettim. psikoloji bilimi bu kadar ileri değilken nasıl oluyor da eskiden daha insan psikolojisine yatkın binalar ve şehir planları yapılıyordu da günümüzde bu kadar psikoloji ilerlemişken bu kadar insana ve sosyalleşmeye aykırı bina ve şehir planlamaları yapılıyordu, sanırım bazı kişilerin rant istekleri veya farklılık yaratma gayreti ile insan ve sosyal yapısına aykırı bir yapılaşma oluşmaktadır. Büyük gökdelenlerle insanların gökyüzünü görmelerinin önüne engel çıkarıldı her bina kat kat dolap çekmecelerine sıkıştırılmış aile yapıları ile insanların ruhunu daraltmaktadır. Böyle bir evlerde yaşamak ve büyümek zorunda kalan çocukların en önemli olgunlaşma ve gelişme fırsatı olan oyunları ellerinden alınmış ve dar mekanlarda kısa paslaşma hesabı çocuklar bu küçük evlerde oynayamıyacağı için hareketsiz ,arkadaşsız ,telefon veya televizyon çocukları olarak sanal bir dünyada sanal alemi öğrenerek büyümektedir . peki bu insan psikolojisine aykırı ortamların gelecekteki bedeli ne olabilir .İlişki kuramayan ,ilişkilerini sürdüremeyen problem çözmede yetersiz ,güzel konuşup bir çok şeyi bilen ama yaşama geçiremeyen bir toplumla nasıl mutlu olunur. Eskiden ben kendi çocukluğumu düşündüğüm zaman tüm gün sokakta oynar bahçeden içeri girmezdik .tavuklarımız ,köpeğimiz ,ağaçlarımız,toprağımız ve arkadaşlarımızla sürekli etkileşim içinde idik .oyunlar sırasında oluşan problemleri bile birlikte çözmeyi öğrenmiştik. O zaman nasıl bir şehirleşme olmalı ki eskisi gibi mutlu aileler ,mutlu çocuklar ve mutlu sağlıklı  toplum ortaya çıksın .Bir kere eskisi gibi mahale kulturu az katlı binalar geri gelmeli . her semtte mutlaka ,spor alanları oyun bahçeleri ,parklar ,sosyalleşmeyi sağlayacak kültür merkezleri (buralarda kültürel etkinlikler,kurslar  düzenlenmelidir.)ayrıca insanların bir araya gelebildiği yemek yiyebildiği sosyalleşebildiği yeşil alanları bol lokaller olmalıdır ve mutlaka bir ilk okul bir orta okul ve lise olmalı ki çocuklar servisler yerine ayaklarını kullanmayı öğrenmeli .biz öyle yapardık arkadaşlarımızla yürürken sohbet ede ede yürür okulumuza gelirdik bu da sabah sporu işte . her kes bir birini tanırdı yaz günleri akşam mahalle önünde oturur biz arkadaşlarımızla sohbet ederken annemler de çay sohbetleri yapardı . susadığımız zaman illa evimize gitmezdik kimin evi o an oyun mekanına yakın ise orada su içerdik veya acıkınca kimin evine yakınsak onun annesi hepimize salça ekmek sürer yerdik . ve biz mutluyduk ,her semtte mutlaka bir ibadet yeri olmalı bizim için bir cami gibi .çocukken biz toplanır ramazan günlerinin akşamında teravi namazlarına giderdik neden bu kadar kolaydı çünkü yakındı cami evimize . akşamları aşırı gürültüye maruz olmazdık çünkü hepimizin bisikletleri vardı toplanır bisikletle gezerdik . bir amca evinin bahçesinde sinema etkinliği yapardı yaz günlerinde biz de mutlaka onun etkinliğini takip eder izlerdik çünkü sokak başına kaoyduğu kartonlara yazılmış ilanla duyururdu ne mutlu olurduk . çünkü biz onu toplu olarak izlemeye giderdik. İnsan sosyal bağımlılığı olan bir varlıktır. Sosyal olmadığı zaman mutsuzdur . tabiattan ayrılırsa mutsuzdur.

  Peki biz şehirleri kimler için kuruyoruz . Bazı sistemlere  göre az mekana çok insan tepmek içinmi önemli olan sağlıklı ve mutlu insan ve sağlıklı ve mutlu bir toplum değilmi o zaman nedir bu sistemli yalnızlık yapılaşması ,günümüzde mutsuz ,iletişimsiz,güvensiz bir çok insan aynı apartmanda bir birine selamlaşmaya korkuyor. Korkularımızın esiri olmuşuz.

SES VE GÖRÜNTÜ KİRLİLİĞİ İNSAN PSİKOLOJİSİNİ BOZAN ETMENLERDENDİR.

  Günümüz insanı hayatı anlamadan bir hızla yaşamaktadır özellikle büyük şehirde insanlar trafik,hava kirliliği ,ağır ve insan psikolojisine ,ruh sağlığına aykırı çalışma şartları ile sürekli bir yarış halindedir.Bir de rahatlaması gereken evler ve sosyal mekanlara uzak olan beton yığını ruhsuz ,güneş alamayan ,gökyüzünü ve komşusunu görmeyen insan nasıl onarılacak.